همسایه ی های درخت

 نگاه کرد دوباره به رودخانه درخت

شکسته شد چِقَدر پای این زمانه، درخت

چه زود از سرش افتاد سیب‌های بزرگ
و سرشکسته شد از سنگ کودکانه‌ درخت

چه لحظه‌های قشنگی که دید در دنیا
چقدر حک شده بر سینه‌اش نشانه درخت

اگر چه کرک و پرش ریخت بعدِ چلچله‌ها
ولی نشست به پای هزار لانه درخت

گرفت دست به زانو و از تبر نالید
در آن شبی که کمی باز شد دهان درخت

برید آخر و یک‌باره از کمر افتاد
و دل خوش است به انبوهی ازجوانه درخت

محمد جهانی 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: